-<@ღ مریم پاییزی من ღ@>-

به اسمت می رسم،می لرزه قلبم، نمی دونی چه حالی داره بی تو

-<@ღ مریم پاییزی من ღ@>-

به اسمت می رسم،می لرزه قلبم، نمی دونی چه حالی داره بی تو

درباره من

من خراباتى و مستم به کجا آیم باز رو بسوی کِه روم با کَِه بگردم دمساز رقص وشادی بدلم مرد خدایا تو بگو به چه ساز تو برقصم؟ چه بخوانم آواز؟؟!! دست رو سوی تو کردم زغم ودرد ونیاز پر و بالم تو شکستی ، بده بال پرواز رو مگیر از منو تنها مگذارم در غم چو توئی بر دل افسرده ی عاشق همراز بار الهی ز کجا قصه کنم من آغاز که دلم پرشده و... قصه دراز است دراز خانه ویرانه ی عشق و دل من آواره یاربا ! خانه ی دل را تو دگرباره بساز دلم از درد و غم عشق به جان آمده باز اشک غلطان بچکید از رخم و رفت به ناز بغض غم بسته گلویم شده ام پر فریاد یار رفته زبرم ! با که بگویم این راز؟؟!! سوی این خسته نگاهی ز محبت انداز که گرفتاری من نیست بجز شیب و فراز همه دم باتو مناجات ودعا غرق به اشک همه شب باتو به سجاده ی پرمهر نماز ایزدا دست مرا گیر و رهان ازغم و درد یار را سوی من آور عشق را جاوید ساز ادامه...

آمار : 21183 بازدید Powered by Blogsky

یک فکر دیگر

یک فکر دیگر

امشب تمام خویش را از غصه پرپر میکنم
گلدان زرد یاد را با تو معطر میکنم
تو رفته ای و رفتنت یک اتفاق ساده نیست
ناچار این پرواز را این بار باور میکنم
یک عهد بستم با خودم وقتی بیایی پیش من
یه احترام رجعتت من ناز کمتر می کنم
یک شب اگر گفتی برو دیگر ز دستت خسته ام
آن شب برای خلوتت یک فکر دیگر میکنم
صحن نگاهت را به روی اشتیاقم باز کن
من هم ضریح عشق را غرق کبوتر میکنم
شعریست باغ چشم تو غرق سکوت و آرزو
یک روز من این شعر را تا آخر از بر میکنم
گر چه شکستی عهد را مثل غرور ترد من
اما چنان دیوانه ام که با غمت سر میکنم
زیبا خدا پشت و پناه چشمهای عاشقت
با اشک و تکرار و دعا راه تو را تر میکنم

شاعر : مریم حیدرزاده