شاخه گل سرخم پژمرد
قلب عاشقم دیگر مرد
آنکه می پروردمش به رنج
تو نقشش را می زدی بر ترنج
آنکه می خواندیش تنها گنجم
کنار آن شاخه گل مریم
آنکه بود نزدیک آن سرو صبر بلند
در ته دره ی سرخ قلبم
آنکه زیباتر از آن کس ندید
می تابید بر آن روزی آفتاب امید
ای عجب ای داد نیاوردیش به یاد
آری عشق را می گویم
شاخه گل سرخم پژمرد
قلب عاشقم دیگر مرد
شاعر : هادی عابدین